وجود کافئین در خون می‌تواند میزان چربی بدن را تحت‌تأثیر قرار دهد و عاملی تعیین‌کننده برای خطر ابتلا به دیابت و بیماری‌های قلبی‌وعروقی به‌شمار رود. این واقعیت بخشی از یافته‌ی جدیدی است که از نشانگرهای ژنتیکی برای ایجاد ارتباط بین سطوح کافئین موجود در خون با شاخص توده‌ی بدنی (BMI) و خطر دیابت نوع ۲ استفاده می‌کند.
به‌گفته‌ی این تیم تحقیقاتی متشکل از محققان مؤسسه‌ی کارولینسا در سوئد و دانشگاه برینستول بریتانیا و کالج امپریال در لندن، نوشیدنی‌های کافئین‌دار و بدون کالری می‌توانند به‌عنوان ابزاری بالقوه برای کمک به کاهش سطح چربی بدن بررسی شوند.
تیم مذکور در مقاله‌‌اش می‌نویسد: «پیش‌بینی ژنتیکی غلظت‌های بیشتر کافئین خون با شاخص توده‌ی بدنی کمتر و میزان چربی ذخیره‌شده در کل بدن مرتبط بود. براین‌اساس، غلظت‌های بیشتر کافئین پلاسما با خطر کمتر ابتلا به دیابت ۲ ارتباط مستقیمی داشت. بررسی‌های انجام‌شده به این تخمین منجر شد که تقریباً نیمی از تأثیر کافئین روی ابتلا به دیابت از‌طریق کاهش شاخص توده‌ی بدنی اتفاق می‌افتد.»
به‌گزارش ساینس آلرت، مطالعه‌ی اخیر شامل دادههای مربوط به کمتر از هزار نفر است که از پایگاه‌های دادههای ژنتیکی موجود جمع‌آوری شده بودند. در جمع‌آوری دادههای استفاده‌شده در این پژوهش، تمرکز اصلی روی تغییرات ژن‌های خاص یا ژن‌های نزدیک به آن‌ها بود که با سرعت تجزیه‌ی کافئین در بدن ارتباط داشتند.
به‌طورکلی، می‌توان گفت که ژن‌هایی مانند CYP1A2 یا ژن تنظیم‌کننده‌ی موسوم به AHR کافئین را آهسته‌تر تجزیه می‌کنند و اجازه می‌دهند تا این ماده مدت‌زمان بیشتری در خون باقی بماند؛ البته باید این نکته را نیز در نظر گرفت که افراد دارای این ژن در حالت کلی تمایل کمتری به نوشیدن قهوه دارند.
