سالانه بیش از یک میلیون فرد زیر ۵۰ سال جان خود را براثر سرطان از دست می‌دهند و پیش‌بینی می‌شود این نرخ تا ۲۰۳۰، ۲۱ درصد دیگر افزایش یابد.
نرخ تشخیص سرطان در افراد زیر ۵۰ سال در جهان، طی سه دهه‌ی گذشته، ۷۹٫۱ درصد افزایش یافته و میزان مرگ‌ومیر براثر این بیماری را ۲۷٫۷ درصد بیشتر شده است. گزارشی جدید با استناد به یافته‌های مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۹، نشان می‌دهد که موارد ابتلا به سرطان در افراد ۱۴ تا ۴۹ ساله از عدد ۱٫۸۲ میلیون نفر در سال ۱۹۹۰ به ۳٫۲۶ میلیون نفر در سال ۲۰۱۹ افزایش یافته است.
به‌گزارش ساینس‌آلرت، مطالعه‌ای که توسط دانشکده‌ی پزشکی دانشگاه ژجیانگ چین و براساس اطلاعات جمع‌آوری‌شده دررابطه‌با ۲۹ نوع سرطان از ۲۰۴ کشور انجام شد، ادراکات رایج ما را از نوع سرطانی که گروه‌های سنی جوان‌تر را درگیر می‌کند به چالش می‌کشد.
محققان بر این باور هستند که یافته‌ی اخیر، اهمیت تشخیص زودهنگام و درمان هدفمند را بیش‌ازپیش برجسته می‌کند. به‌گفته‌ی آن‌ها، متخصصان بهداشت باید سبک زندگی پیشگیرانه مانند محدودکردن مصرف تنباکو و الکل، داشتن رژیم غذایی سالم و فعالیت بدنی مناسب را برای جوانان ترویج کنند.
انتظار می‌رود موارد جدید سرطان زودرس در سراسر جهان که پیش‌از ۵۰ سالگی تشخیص داده می‌شود، تا سال ۲۰۳۰، افزایشی ۳۱ درصدی را تجربه کند و مرگ‌ومیر ناشی از آن نیز درحدود ۲۱ درصد افزایش یابد. خطر ابتلا به سرطان نیز برای افراد ۴۰ تا ۴۹ ساله بیشتر از سایرین درنظر گرفته شده است.
در سال ۲۰۱۹، بیش از یک میلیون بیمار زیر ۵۰ سال جان خود را براثر ابتلا به سرطان ازدست دادند که در این میان، سرطان پستان بیشترین مرگ‌ومیر را به خود اختصاص داد. سایر سرطان‌های خطرناک برای بزرگسالان زیر ۵۰ سال در سال ۲۰۱۹ سرطان نای، ریه، روده و معده بودند. سرطان پستان بیشترین موارد ابتلا برای این گروه سنی در سال ۲۰۱۹ را شامل می‌شد؛ اما سرطان‌های نازوفارنکس (نوعی سرطان سر و گردن) و پروستات، بیشترین افزایش را از سال ۱۹۹۰ تجربه کردند. ازسوی دیگر درطول این مدت، تشخیص سرطان کبد زودهنگام کاهش یافته است.
استفان دافی، آماردانی از دانشگاه کوئین مری لندن می‌گوید: «تعداد زیادی از موارد سرطان کبد توسط ویروس هپاتیت B ایجاد می‌شود که وجود واکسیناسیون موثر برای آن سبب کاهش آمار مبتلایان شده است. این درحالی است که عامل اصلی ابتلا به سرطان نازوفارنکس، ویروس اپشتین-بار است که هنوز واکسیناسیون موثری برای آن نداریم.»
محققان عقیده دارند که با وجود نقش موثر ژن‌ها در ابتلا به انواع سرطان و حتی محافظت دربرابر برخی از سرطان‌ها، عوامل پیشگیری‌پذیر بسیاری وجود دارند که باید درنظر گرفته شوند. آن‌ها در بخشی از مقاله‌ی خود می‌نویسند: «عوامل خطرزای غذایی (مانند رژیم‌های غذایی سرشار از گوشت قرمز، میوه‌ی کم، سدیم فراوان و شیر کم)، استعمال دخانیات و مصرف الکل، اصلی‌ترین موارد زمینه‌ساز ابتلا به سرطان‌های زودهنگام به‌شمار می‌روند.»
داده‌ها نشان می‌دهند که سبک زندگی غیرفعال، آلودگی هوا، چاقی، دیابت و قند خون بالا نیز از مقصران اصلی ابتلا به سرطان در سنین جوانی هستند. مطالعات پیشین نشان داده‌اند که از سال ۱۹۹۰ تاکنون، بروز سرطان در بزرگسالان زیر ۵۰ سال روند صعودی داشته است؛ البته بیشتر این مطالعات روی تفاوت‌های منطقه‌ای تمرکز داشته‌اند.
متاسفانه تاکنون تحقیقات کافی برای تعیین الگویی که بتوان آن را به عوامل خطرساز بروز سرطان‌های جدی زودرس نسبت داد، انجام نشده است. چنین الگویی باید بتواند شیوع سرطان در گروه‌های مختلف اجتماعی-اقتصادی یا بار بیماری را در جهان نشان دهد.
براساس بررسی‌های انجام‌شده، بالاترین میزان ابتلا به سرطان‌های زودرس در سال ۲۰۱۹، به آمریکای شمالی، استرالیا و اروپای غربی مربوط می‌شد. این درحالی بود که بالاترین نرخ مرگ‌ومیر در کشورهایی با درآمد پایین تا متوسط اتفاق افتاد؛ یعنی اقیانوسیه (شامل استرالیا)، اروپای شرقی و آمریکای مرکزی. میزان مرگ‌ومیر و مشکلات بهداشتی در این کشورها به‌طرز نامتناسبی بالا بود و زنان، بیشترین آسیب را از این وضعیت متحمل شده بودند.
مطالعه‌ی اخیر نکات قابل‌ذکری نیز دارد؛ مانند این واقعیت که کیفیت داده‌ها در کشورهای مختلف دنیا متفاوت است و کم‌اظهاری یکی از احتمالات ممکن به‌شمار می‌رود. مشخص‌نشدن اثرات غربال‌گری و عوامل محیطی از دیگر نکاتی است که در مطالعه به‌چشم می‌خورد.
سرطان، باوجود سال‌ها پژوهش، هنوز هم جان بسیاری از افراد را می‌گیرد؛ بنابراین پیشگیری از این بیماری نکته‌ی کلیدی بسیار مهمی است که باید به آن توجه داشت. شواهد نشان می‌دهند که سرمایه‌گذاری در تحقیق و آموزش مردم و متخصصان برای برخورداری از زندگی سالم و طولانی، از اهمیت بالایی برخوردار است.
نتایج مطالعه‌ی اخیر در نشریه‌ی بی‌اِم‌جی آنکولوژی منتشر شده است.
