فعالیت های روزمره زندگی شامل وظایفی می شود که برای تکمیل کار روزمره ضروری می باشد.فعالیت‌های روزمره مثل کارهای خانه یا فعالیت‌های مربوط به محل کار می‌توانند ریسک ابتلا به سرطان را کاهش چشمگیری دهند.
فعالیت های روزمره زندگی را به می توان به دو گروه تقسیم بندی کرد: فعالیت های اساسی زندگی روزمره و فعالیت های ابزاری زندگی روزمره. فعالیت های اساسی زندگی، آن هایی هستند که به طور مستقل توسط فرد مورد نظر انجام می-شوند. این فعالیت ها، در میان فعالیت هایی قرار دارند که فرد نمی تواند در زندگی روزمره زندگی از انجام آن ها اجتناب کند.
به عنوان مثال، یک فرد نمی تواند از غذا خوردن، حرکت کردن، لباس پوشیدن و یا لباس درآوردن، و امثال آن، اجتناب کند. در مورد افرادی که معلول می باشند، فعالیت هایی مانند لباس پوشیدن یا درآوردن ممکن است شامل انجام کاری بیش تر باشد که شامل قرار دادن اعضای مصنوعی یا لوازم مشابه دیگر می باشد.
بسیاری از افراد می‌دانند ورزش ریسک ابتلا به سرطان به‌ویژه سرطان کبد، ریه، سینه و کلیه را کاهش می‌دهد؛ اما ورزش منظم به تعهد . توانایی مالی و زمان کافی برای رفتن به باشگاه نیاز دارد. این موانع ورزش منظم را برای بسیاری از بزرگ‌سالان دشوار می‌سازند.
پژوهش‌های اندکی درزمینه‌ی ظرفیت‌های فعالیت فیزیکی برای کاهش ریسک ابتلا به سرطان وجود دارند. معمولاً فعالیت‌های روزمره شامل حرکت پاها و فعالیت‌های مرتبط با محل کار یا کارهای روزمره‌ی خانه هستند. این فعالیت‌ها به تعهد زمانی یا تجهیزات ویژه نیازی ندارند.
به‌گزارش وب‌سایت کانورسیشن، پژوهشگران تأثیر ظرفیت‌های سلامتی بر تنش‌های کوتاه فعالیت‌های شدید در زندگی روزمره را بررسی کردند. این فعالیت‌ها می‌توانند شامل پیاده‌روی قدرتی کوتاه برای رسیدن به اتوبوس یا مترو، بالارفتن از پله‌ها، حمل وسایل خرید، فعالیت‌های مربوط به خانه یا بازی‌های پرانرژی با کودکان باشند.
برای پژوهش یادشده از داده‌های ۲۲٬۳۹۸ شرکت‌کننده از پایگاه‌داده‌ی بیوبانک بریتانیا استفاده شد. این افراد قبلاً هرگز مبتلا به سرطان تشخیص داده نشدند و در اوقات فراغت خود، هیچ ورزش سازمان‌یافته‌ای را انجام ندادند. نزدیک به ۵۵ درصد از شرکت‌کنندگان زن بودند و میانگین سنی آن‌ها به ۶۲ سال می‌رسید. شرکت‌کنندگان ردیاب‌های فعالیت را به‌مدت یک هفته به مچ خود بستند. این ردیاب‌ها، سطح فعالیت را به‌صورت پیوسته و با جزئیات فراوان در طول روز بررسی می‌کنند و امکان محاسبه‌ی میزان سختی و طول مدت حرکت افراد در پژوهش را فراهم می‌کنند.
پژوهشگران با در‌نظر‌گرفتن سطوح مختلف فعالیت فیزیکی مرتبط با سبک زندگی در شرکت‌کنندگان، احتمال ابتلا به سرطان در سال‌های آینه را تخمین زدند. همچنین، آنان ۱۳ موقعیت سرطانی در بدن، مثل سینه، ریه، کبد و روده را در نظر گرفتند که ارتباط مستقیمی با ورزش دارند. در تحلیل‌ها، دیگر معیارهای تأثیرگذار بر ریسک سرطان مثل سن، سیگار‌کشیدن، رژیم غذایی و عادت‌های الکلی هم در نظر گرفته شدند.
یافتههای پژوهش
گرچه شرکت‌کنندگان بررسی ورزش سازمان‌یافته‌ای را انجام نداده بودند، نزدیک به ۹۴ درصد از آن‌ها فعالیت‌های شدید روزمره را گزارش کردند. حداقل ۳٫۵ دقیقه فعالیت‌ها روزمره با کاهش ۱۷ تا ۱۸ درصدی در ریسک سرطان درمقایسهبا انجام‌ندادن فعالیت‌ها همراه است. نیمی از شرکت‌کنندگان حداقل ۴٫۵ دقیقه فعالیت روزانه داشتند که با کاهش ۲۰ تا ۲۱ درصدی ریسک سرطان همراه بود.
برای سرطان‌هایی مثل سرطان سینه و ریه و سرطان روده که می‌دانیم تحت‌تأثیر میزان ورزش قرار دارند، نتایج قوی‌تر و کاهش ریسک‌ها بیشتر بودند. برای مثال، حداقل ۳٫۵ دقیقه فعالیت روزمره‌ی شدید به کاهش ریسک ۲۸ تا ۲۹ درصدی این سرطان‌ها می‌انجامد. فعالیت روزانه‌ی ۴٫۵ دقیقه‌ای نیز این ریسک‌ها را ۳۱ تا ۳۲ درصد کاهش می‌دهد.
هنوز پژوهش‌های اندکی درزمینه‌ی فعالیت‌های فیزیکی روزمره و سرطان انجام شده‌اند؛ زیرا اغلب شواهد علمی مربوط به رفتارهای سبک زندگی و سرطان، مبتنی‌بر پرسشنامه‌ها هستند؛ بنابراین، پژوهش‌های مرتبط با فعالیت شدید روزمره و ریسک سرطان با وجود یافتههای امیدبخش، هنوز در آغاز راه خود قرار دارند.
تحرک داشته باشید
به‌طورکلی، داشتن فعالیت شدید ۳ تا ۴ دقیقه‌ای روزمره با کاهش ریسک سرطان همراه است. این میزان فعالیت درمقایسهبا توصیه‌های فعلی ۱۵۰ تا ۳۰۰ دقیقه‌ای با شدت متوسط یا ۷۵ تا ۱۵۰ دقیقه فعالیت شدید در طول هفته، بسیار اندک است.
فعالیت‌های فیزیکی روزمره برای افرادی که نمی‌توانند ورزش کنند یا زمان آن را ندارند، بسیار مثبت ارزیابی شده‌اند. در‌این‌میان، نباید نقش فناوری را نادیده گرفت. پوشیدنی‌های مجهز به یادگیری ماشین می‌توانند مزایای سلامتی و ابعاد کشف‌نشده‌ی آن برای زندگی روزمره را آشکار کنند. تأثیر چنین فناوری‌هایی برای پیشگیری از سرطان هم می‌تواند بسیار عظیم باشد.
